Η αντιμετώπιση των ουρολοιμώξεων με την Ομοιοπαθητική Ιατρική

Οι ουρολοιμώξεις αφορούν οποιοδήποτε τμήμα του ουροποιητικού και εάν δεν αντιμετωπιστούν σωστά υπάρχει κίνδυνος εμπλοκής και των νεφρών προκαλώντας πυελονεφρίτιδα (η ύπαρξη της οποίας δεν οφείλεται πάντοτε σε ουρολοίμωξη). Η συχνότητα είναι μεγαλύτερη στις γυναίκες απ’ότι στους άνδρες, εξαιτίας των ανατομικών διαφορών. Η συχνότερη αιτία είναι το βακτήριο E.coli αλλά μπορούν να υπάρξουν και άλλα βακτήρια καθώς και μύκητες. Στην ουροδόχο κύστη , όπως και στο έντερο , υπάρχουν μικρόβια κάτω από φυσιολογικές συνθήκες όπου βοηθούν την καλή υγεία και λειτουργία του όλου συστήματος, την ύπαρξη των οποίων δεν πρέπει να την συγχέουμε με την ύπαρξη κάποιας ουρολοίμωξης. Η αύξηση του κινδύνου ουρολοίμωξης δύναται να προέρχεται και από ορισμένες αντισυλληπτικές μεθόδους, όπως τα σπερματοκτόνα και διαφράγματα , με τα πρώτα να προκαλούν δερματικούς ερεθισμούς και τα δεύτερα μηχανικά να εμποδίζουν την ελεύθερη ροή των ούρων βοηθώντας την μικροβιακή ανάπτυξη. Επίσης ρόλο παίζει η χαμηλή κατανάλωση υγρών, η συγκράτηση των ούρων για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ο διαβήτης, η ύπαρξη ουροκαθετήρων που ευνοούν την ανάπτυξη των βακτηρίων αλλά και όγκων (πχ διόγκωση προστάτου, κακοήθειες κ.α.) ή λίθων που εμποδίζουν την ροή των ούρων. Σημαντικές είναι και οι ορμονικές αλλαγές στο ουροποιητικό κατά την εγκυμοσύνη ευνοώντας την εκδήλωση λοιμώξεων. (1) Οι ουρολοιμώξεις αποτελούν μετά την πνευμονία τις συνηθέστερες λοιμώξεις προς αντιμετώπιση στα τμήματα επειγόντων στις ΗΠΑ με πάνω από 8 εκατομμύρια επισκέψεις τον χρόνο . Από το σύνολο των περιστατικών αυτών το μεγαλύτερο μέρος αφορά, όπως προαναφέραμε, γυναίκες η οποίες έχουν κίνδυνο να εμφανίσουν έστω και μια ουρολοίμωξη στην ζωή τους σε ποσοστό πάνω από 40% , ενώ στα κοριτσάκια είναι 8%. (2,3,4). Τα συμπτώματα που εμφανίζονται είναι συνήθως πόνος (τσούξιμο) κατά την ούρηση, αίσθημα βάρους στην κύστη, συχνουρία ή επιτακτική ανάγκη για ούρηση με μικρή πολλές φορές ποσότητα ούρων, αλλαγή της όψης των ούρων ή/και δυσοσμίας. Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως πολλές φορές υπάρχουν συμπτώματα χωρίς να εντοπίζεται κάποιος παθογόνος παράγοντας. Δηλαδή υπάρχει μια φλεγμονώδης πάθηση της ουροδόχου κύστεως που είναι χρόνια και ονομάζεται διάμεση κυστίτιδα, η οποία επηρεάζει σημαντικά την καθημερινότητα των ασθενών λόγω των εντόνων αλλά και συνεχών συμπτωμάτων. Σε μια ουρολοίμωξη ο ιατρός θα καθοδηγήσει τον ασθενή καταρχάς σε καλλιέργεια ούρων ώστε να εντοπιστεί ο παθογόνος παράγοντας και εν συνεχεία θα δώσει την κατάλληλη αντιβίωση. Σε περιπτώσεις όπου η αιτία μιας ουρολοίμωξης (ή των υποτροπών της) μπορεί να οφείλεται σε πιο σύνθετα παθολογικά αίτια τότε θα πραγματοποιηθούν κι άλλες εξετάσεις (πχ υπέρηχος, κυστεοσκόπηση, CT scan κ.α.). Η Ομοιοπαθητική Ιατρική βοηθά αποτελεσματικά και άμεσα στην αντιμετώπιση των ουρολοιμώξεων σε όλες τις ηλικίες, χωρίς να επιβαρύνει τον οργανισμό και χωρίς παρενέργειες. Η επιλογή του φαρμάκου θα γίνει με βάση τα ιδιαίτερα συμπτώματα του κάθε ασθενούς όπως για παράδειγμα η ύπαρξη τσουξίματος κατά την διάρκεια της ούρησης ή μόνο προς το τέλος αυτής, εάν συνυπάρχει δυσοσμία, ίζημα κτλ. Για όλες τις περιπτώσεις είναι απαραίτητη η λήψη του ιστορικού , ώστε να βρεθεί το κατάλληλο κατά περίπτωση Ομοιοπαθητικό φάρμακο και για να μπορούμε να ανατρέξουμε σε αυτό όταν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε και οξείες καταστάσεις, λαμβάνοντας υπόψη πάντοτε τις απαραίτητες εξετάσεις. (5,6) Ο σκοπός της Ομοιοπαθητικής αγωγής σε χρόνιες καταστάσεις είναι η βελτίωση του ανοσοποιητικού αλλά και η επαναφορά του οργανισμού σε ομοιόσταση. Σε οξείες καταστάσεις η αντιμετώπιση είναι άμεση και ουσιαστική, διότι δεν παρατηρούμε μόνο ύφεση της συμπτωματολογίας αλλά και βελτίωση των εργαστηριακών εξετάσεων με τις οποίες καταγράφεται η μείωση των παθογόνων παραγόντων όχι όμως πια με την χρήση αντιβιώσεων αλλά με την κινητοποίηση του ανοσοποιητικού μέσω της θεραπευτικής δράσης του κατάλληλου Ομοιοπαθητικού φαρμάκου.